Η ιστορία του Συνδρόμου Down: ιατρική περίθαλψη και έρευνα

by My Angel

Δες το σε μορφή χρονοδιαγράμματος

Παρακάτω θα βρεις ένα χρονοδιάγραμμα (από τις ΗΠΑ) για τα άτομα με Σύνδρομο Down, αναφορικά με την εξέλιξη της ιατρικής περίθαλψης και της έρευνας.

1838

Το “Des Maladies Mentales Considérées Sous les Rapports Médica, Hygiènique et Médico-Légal” που έγραψε ο Jean-Étienne Dominique Esquirol είναι το πρώτο έγγραφο που περιγράφει άτομα με νοητική αναπηρία και αναπτυξιακές διαταραχές – άτομα τα οποία τότε χαρακτηρίζονταν ως «ηλίθια» και είχαν διαχωριστεί από τους «παράφρονες».

1866

Ο Βρετανός γιατρός και υπέρμαχος ατόμων με νοητική αναπηρία, Τζον Λάνγκτον Ντάουν (John Langdon Down), συνδέει άτομα με κάποια κοινά εξωτερικά χαρακτηριστικά, με μειωμένη νοητική ικανότητα και τους αποκαλεί Μογγολοειδή ιδιώτες (η λέξη Μογγολοειδής χρησιμοποιήθηκε λόγω κυρίως του προσώπου και του σχήματος των ματιών που είχαν έντονα τα χαρακτηριστικά της μογγολικής φυλής, ενώ η λέξη ιδιώτης χρησιμοποιήθηκε με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου, δηλαδή ηλίθιος).

1876

Οι ερευνητές κάνουν μια πρώτη συσχέτιση ανάμεσα στην «πρόωρη γήρανση» και το Σύνδρομο Down, 30 χρόνια πριν ο Αλοΐσιος Άλτσχαϊμερ (Alois Alzheimer) περιγράψει τη Νόσο Άλτσχαϊμερ και 70 χρόνια πριν δημοσιευθεί πραγματικά η συσχέτιση ανάμεσα στο Σύνδρομο και τη Νόσο Άλτσχαϊμερ.

  • Fraser, M. & Mitchell, A. Kalmyc idiocy. J. Ment. Sci. 22,169–179 (1876).

1929

 Το προσδόκιμο ζωής του «Μογγολοειδή ιδιώτη» είναι μόλις 9 χρόνια.

  • Penrose. L. S. (1949). The incidence of mongolism in the general population. Journal of Mental Science, 95, 685-688.

1932

Ο μη χρωμοσωμικός διαχωρισμός θεωρείται για πρώτη φορά ως αιτία του Συνδρόμου Down.

*Ο μη διαχωρισμός είναι η αποτυχία των ομόλογων χρωμοσωμάτων ή αδελφών χρωματίδων να διαιρεθούν φυσιολογικά κατά την κυτταρική διαίρεση (μίτωση/μείωση).

1946

Το προσδόκιμο ζωής του «Μογγολοειδή ιδιώτη» είναι μόλις 12 χρόνια.

  • Penrose. L. S. (1949). The incidence of mongolism in the general population. Journal of Mental Science, 95, 685-688.

Ο Benjamin Spock, Αμερικάνος Παιδίατρος αλλά και Ολυμπιονίκης στην Κωπηλασία, γράφει στο best-seller βιβλίο του («Baby and Child Care», 1946) ότι τα Μογγολοειδή μωρά θα πρέπει άμεσα να μπαίνουν σε ίδρυμα, βασιζόμενος στην υπόθεση ότι “αν [το μωρό] υπολείπεται σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους, είναι πολύ καλύτερο για τα υπόλοιπα παιδιά και τους γονείς να τον δώσουν αλλού για φροντίδα” (p. 478).

1948

Δημοσιεύεται η έρευνα που συσχετίζει το Σύνδρομο Down με τη Νόσο Άλτσχαϊμερ.

1950s

Αναπτύχθηκε η τεχνική της Αμνιοπαρακέντησης.

1959

Ο Γάλλος γιατρός και υπέρμαχος ατόμων με νοητική υστέρηση Jérôme Lejeune (Ζερόμ Λεζέν), αναγνώρισε ότι ο «Μογγολοειδής ιδιώτης» είναι το αποτέλεσμα μιας χρωμοσωμικής διαταραχής – υπάρχουν 3 αντίγραφα στο χρωμόσωμα 21 (αντί για 2). Ο όρος Τρισωμία 21 αρχίζει να χρησιμοποιείται ευρέως στην ιατρική κοινότητα για να περιγράψει τα άτομα που φέρουν αυτήν την διαταραχή.

1960

Γίνεται η πρώτη αμνιοπαρακέντηση στην Κοπεγχάγη, στη Δανία, για να εξακριβωθεί το φύλο αλλά και για να γίνει στη συνέχεια αποβολή του εμβρύου που κυοφορούσε μια αιμορροφιλική γυναίκα. Η αμνιοπαρακέντηση αναγνωρίζεται – αν και η έρευνα είναι ακόμη σε εξέλιξη – ως πιθανός μηχανισμός διαλογής για την ύπαρξη Συνδρόμου Down στα έμβρυα.

Οι ερευνητές ανακαλύπτουν έναν τύπο της Τρισωμίας 21 που λέγεται Μετάθεση.

1961

Οι ερευνητές ανακαλύπτουν έναν τύπο της Τρισωμίας 21 που λέγεται Μωσαϊκισμός.

  • Clarke, C. M., Edwards, J. H. & Smallpiece, V. 21-trisomy/normal mosaicism in an intelligent child with some Mongoloid characters. Lancet 18, 1028–1030 (1961). 32. Caspersson, T., Zech, L., Johansson,

Μια διάσημη ομάδα 20 ερευνητών της Βιοϊατρικής υπογράφουν μια επιστολή όπου εκφράζουν την αντίρρησή τους στην χρήση του όρου «Μογγολοειδής». Προτείνουν πολλές εναλλακτικές ορολογίες, μεταξύ των οποίων η Τρισωμία 21 ή «Ανωμαλία του Συνδρόμου Down» (ως φόρο τιμής στον John Langton Down). 

1965

Αντιπροσωπεία από την Μογγολία στέλνει ανεπίσημο αίτημα προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για να σταματήσει η απαράδεκτη χρήση του όρου «Μογγόλος» ή «Μογγολοειδής» για να περιγράψει τα άτομα με Τρισωμία 21. 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αποδέχεται τον όρο «Σύνδρομο Down» ως επίσημη ορολογία.

Η λέξη «Μογγολοειδής» αφαιρείται από τις περισσότερες, αλλά όχι όλες, τις μέχρι τότε βιβλιογραφικές αναφορές. Συνεχίζει να επικρατεί όμως στην επιστημονική βιβλιογραφία μέχρι την δεκαετία του ’70.

1968

Το Σύνδρομο Down ανιχνεύεται για πρώτη φορά μέσω μιας μορφής αμνιοπαρακέντησης που αργότερα σταμάτησε να χρησιμοποιείται εξαιτίας του υψηλού κινδύνου για την υγεία. Η αμνιοπαρακέντηση δεν χρησιμοποιείται ακόμη ευρέως στις ΗΠΑ μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες δοκιμές ασφαλείας το 1976.

Ερευνητές στην Κοπεγχάγη αρχίζουν να πειραματίζονται με δειγματοληψία χοριακών λαχνών στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν χρωμοσωμικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του Συνδρόμου Down, στο 1ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

  • Hahnmemann, N., & Mohr, J. (1969). Antenatal foetal diagnosis in genetic disease. Bulletin of European Social and Human Genetics, 3, 47

1970s

Το προσδόκιμο ζωής των ατόμων με Σύνδρομο Down είναι μόλις 25 χρόνια.

1974

Δημιουργείται το πρώτο ζωικό μοντέλο (ποντίκι) με Τρισωμία (το Ts16) προκειμένου να μελετηθούν οι χρωμοσωμικές διαταραχές.  

Ο Neibuhr μελετάει την πιθανότητα το Σύνδρομο Down να είναι παθογενετικό.

  • Neibuhr, E. (1974). The possibility of a pathogenetic segment on chromosome 21. Humangenetik 21, 99-101.

1975

Δημοσιεύεται ένα νέο συστηματικό μοντέλο έρευνας για την Τρισωμία στα ποντίκια, που συμπεριλαμβάνει και το Σύνδρομο Down. Το Ts16 ήταν το μοναδικό ζωικό μοντέλο μέχρι τώρα. Αυτή η νέα προσέγγιση δημιούργησε τις κατευθυντήριες γραμμές για την έρευνα στις χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

  • Gropp, A., Kolbus, U., and Giers, D. (1975). Systematic approach to the study of trisomy in the mouse. Cytogenet Cell Genet 14, 42-62.

1976

Η αμνιοπαρακέντηση αρχίζει να χρησιμοποιείται ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες και καταγράφονται οι πρώτες αποβολές εμβρύων, λόγω αμνιοπαρακέντησης, κατά το πρώτο τρίμηνο.

1978

Οι γονείς ενός παιδιού που γεννήθηκε με αναπηρία κάνουν μήνυση στον Μαιευτήρα γιατί δεν παρέπεμψε σε αμνιοπαρακέντηση την άνω των 35 ετών έγκυο.  

  • Rogers T. D. (1982). Wrongful life and wrongful birth: Medical malpractice in genetic counseling and prenatal testing. Science Law Review, 33, 713.

1979

Δημοσιεύεται έρευνα που περιγράφει τις επιπτώσεις της διέγερσης σε βρέφη και παιδιά με Σύνδρομο Down και συγκρίνει τον Δείκτη Νοημοσύνης (IQ) των παιδιών που μεγάλωσαν σε ίδρυμα σε σχέση με τα παιδιά που μεγάλωσαν στο σπίτι. Τα παιδιά που μεγάλωσαν σε ίδρυμα είχαν κατά μέσο όρο Δείκτη Νοημοσύνης 20 με 30, εκείνα που μεγάλωσαν στο σπίτι χωρίς να δοθεί έμφαση στην διέγερση είχαν Δείκτη Νοημοσύνης περίπου στο 40, ενώ εκείνα που μεγάλωσαν στο σπίτι με έμφαση στην διέγερση είχαν κατά μέσο όρο Δείκτη Νοημοσύνης 55. Αυτή η μελέτη ανακάλυψε επίσης ότι ο Δείκτης Νοημοσύνης μειώνεται με την πάροδο του χρόνου στα άτομα με Σύνδρομο Down, ανεξάρτητα από το περιβάλλον που ζουν.

Το γονίδιο SOD-1 χαρτογραφείται στο Χρωμόσωμα 16 στα ποντίκια. Αυτό είναι το πρώτο Χρωμόσωμα HSA21 που χαρτογραφείται στα ποντίκια.

  • Francke, U., and Taggart, R.T. (1979). Assignment of the gene for cytoplasmic superoxide dismutase (Sod-1) to a region of chromosome 16 and Hprt to a region of the X chromosome in the mouse. Proc Natl Acad Sci USA 76, 5230-5233.

1980

Το Ts16 προτείνεται ως το ζωικό μοντέλο (ποντίκι) για το Σύνδρομο Down. Ωστόσο, αυτά τα ποντίκια πεθαίνουν κατά ή πολύ κοντά στην γέννησή τους. Θα χρειαστούν περισσότερα από 10 χρόνια για να δημιουργηθεί ένα ζωικό μοντέλο (ποντίκι) που θα επιζήσει τελικά.

1981

Η λίστα προληπτικών εξετάσεων για τα άτομα που έχουν Σύνδρομο Down (Down Syndrome Preventative Medical Checklist) που επιμελήθηκε ο William I. Cohen, παρουσιάζει τις πρώτες προτεινόμενες ιατρικές πρακτικές στις ΗΠΑ για γιατρούς που ασχολούνται με άτομα με Σύνδρομο Down. Η ανανεωμένη του έκδοση το 1999 χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.

1983

Το προσδόκιμο ζωής των ατόμων με Σύνδρομο Down φτάνει τα 25 χρόνια.

Το Αμερικάνικο Συνέδριο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων και η Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία συμβουλεύουν τα μέλη τους να προτείνουν στις γυναίκες άνω των 35 ετών να κάνουν προγεννητικό έλεγχο για το Σύνδρομο Down και άλλες γενετικές ανωμαλίες.

  • American Academy of Pediatrics and American Congress of Obstetricians and Gynecologists. (1983). Guidelines for perinatal care.

Έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στο Journal of American Medical Association δείχνει ότι στην ηλικία των 35 ετών, το ρίσκο απόκτησης παιδιού με κάποιο χρωμοσωμικό πρόβλημα είναι περίπου 1 στα 200 ενώ το ρίσκο αποβολής λόγω αμνιοπαρακέντησης είναι επίσης  1 στα 200. Έτσι, η ηλικία των 35 ετών θεωρήθηκε ως το όριο για να γίνεται διαγνωστικό τεστ, αφού το ρίσκο διάγνωσης χρωμοσωμικού προβλήματος ισούται με το ρίσκο πρόκλησης προβλήματος.

1984

Η διάγνωση του Συνδρόμου Down με λιγότερο επεμβατική μέθοδο, μέσω διαγνωστικών αιματολογικών εξετάσεων, είναι πλέον πραγματικότητα, καθώς οι ερευνητές ανακάλυψαν συγκεκριμένους βιοχημικούς δείκτες στο αίμα της εγκύου που συνδέονται με το Σύνδρομο Down. 27 και πλέον χρόνια μετά, και μετά από επένδυση πολλών εκατομμυρίων $, δεν υπάρχει τέτοιο διαγνωστικό τεστ σήμερα. 

1986

Ο Charles Epstein δημοσιεύει τη μελέτη: “The consequences of chromosome imbalance: Principles, mechanisms, and models, an influential book on principles for studying Down syndrome”

  • (Epstein, C. (1986). The consequences of chromosome imbalance: Principles, mechanisms, and models (Cambridge, Cambridge University Press).

Οι Groner και Elroy-Stein δημιουργούν κύτταρα από ποντίκια που υπερ-παράγουν SOD1 και δείχνουν ότι 3 αντίγραφα του SOD1 ίσως συμβάλλουν σε κάποια από τα χαρακτηριστικά του Συνδρόμου Down.

  • Elroy-Stein, O., Bernstein, Y., and Groner, Y. (1986). Overproduction of human Cu/Zn-superoxide dismutase in transfected cells: extenuation of paraquat-mediated cytotoxicity and enhancement of lipid peroxidation. Journal of the European Molecular Biology Organization 5, 615-622.

1987

Ένα γονίδιο που συνδέεται πολύ στενά με τη νόσο Αλτσχάιμερ ανακαλύπτεται στο Χρωμόσωμα 21.

1989

Πολλές ομάδες (Delabar, McCormick and Antonarakis, Rahmani and Delabar) προσπαθούν να καθορίσουν την ελάχιστη περιοχή του Χρωμοσώματος HSA21, την “κρίσιμη περιοχή του Συνδρόμου Down”, που είναι απαραίτητη για να προκληθεί το Σύνδρομο Down. Υπάρχει η ελπίδα ότι αυτό θα περιορίσει την έρευνα για τα κρίσιμα γονίδια.

1990

Η Muriel T. Davisson και ερευνητές στο Jackson Laboratory αναπτύσσουν το μοντέλο-ποντίκι Ts65Dn, με ένα επιπλέον χρωμόσωμα και χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά που έχουν άτομα με Σύνδρομο Down. Αυτό το μοντέλο θα αντικαταστήσει το Ts16 στις περισσότερες έρευνες και, παρόλο που πρόκειται για μερική τρισωμία, θα είναι το καλύτερο ζωικό μοντέλο για το Σύνδρομο Down για περισσότερα από 15 χρόνια.

  • Davisson MT, Schmidt C, Akeson EC.  1990. Segmental trisomy of murine chromosome 16:  A new model system for studying Down syndrome.  In: Molecular Genetics of Chromosome 21 and Down Syndrome, Epstein C, Patterson D (eds), Wiley-Liss, Inc, New York, Progress in Clinical and Biological Research 360:263-280.

1992

Ο Dr. Brian Chicoine και ο Dr. Dennis McGuire ιδρύουν το Κέντρο Ενηλίκων με Σύνδρομο Down στο Lutheran General Hospital. Αυτό το Κέντρο είναι η πρώτη ολοκληρωμένη Κλινική που υποδέχεται ενήλικες με Σύνδρομο Down σε καθημερινή βάση. Πλέον, υποδέχεται πάνω από 4.000 ντόπιους ασθενείς ετησίως.

1994

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών ανακοινώνει ότι στις ΗΠΑ, τα άτομα με Σύνδρομο Down την περίοδο 1983-1990 ήταν 1 στα 1.087.

Περεταίρω ανάλυση του χρωμοσώματος Hsa21σε πολλά άτομα με Σύνδρομο Down με μερική τρισωμία δείχνει ότι η ορολογία “κρίσιμη περιοχή του Συνδρόμου Down” δεν είναι έγκυρη και ότι τα γονίδια σε όλο το χρωμόσωμα HSA21 μπορούν να συμβάλλουν στα χαρακτηριστικά του Συνδρόμου, συμπεριλαμβανομένης και της νοητικής υστέρησης.

1995

Η Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Γιατρών δημιουργεί το Healthcare Management of Adults with Down Syndrome με οδηγίες που βοηθούν τους γιατρούς σχετικά με τις ιατρικές ανάγκες των ατόμων με Σύνδρομο Down. Ανανεώθηκε το 2001.

Το μοντέλο-ποντίκι Ts65Dn φαίνεται πως έχει ελλείματα στην μάθηση και την μνήμη παρόμοια με εκείνα που έχει το Σύνδρομο Down.

  • Reeves, R., Irving, N., Moran, T., Wohn, A., Kitt, C., Sisodia, S., Schmidt, C., Bronson, R., and Davisson, M. (1995). A mouse model for Down Syndrome exhibits learning and behaviour deficits. Nature Genetics 11, 177-183.

1996

Το Σύνδρομο Down συνδέεται με συννοσηρότητες όπως τα καρδιακά προβλήματα, ο υποθυρεοειδισμός και τα ακουολογικά προβλήματα.  

Ιδρύεται το “Down Syndrome Medical Interest Group”, μια ομάδα επαγγελματιών υγείας και γιατρών που έχουν αφοσιωθεί στη διάδοση πληροφοριών σχετικά με ιατρικά θέματα που αφορούν στο Σύνδρομο και προωθούν την εξειδίκευση στον κλάδο.

1997

Το προσδόκιμο ζωής των ατόμων με Σύνδρομο Down φτάνει τα 49 χρόνια.

Η Patricia C. Winders εκδίδει το πρώτο ολοκληρωμένο βιβλίο για την αδρή κινητικότητα (Gross Motor Skills For Children With Down Syndrome: A Guide for Parents and Professionals).

Οι θεραπείες μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ζωή γεμάτη κίνηση και αθλητισμό σε αντίθεση με μια ζωή γεμάτη τραυματισμούς σε ισχία και γόνατα.

Δημιουργείται ένα άλλο μοντέλο-ποντίκι για το Σύνδρομο Down, το Ts1Cje, που έχει μαθησιακές και συμπεριφορικές δυσκολίες, παρόμοιες με εκείνες που έχουν τα άτομα με Σύνδρομο Down.

  • Sago, H., Carlson, E.J., Smith, D.J., Kilbridge, J., Rubin, E.M., Mobley, W.C., Epstein, C.J., and Huang, T.T. (1998). Ts1Cje, a partial trisomy 16 mouse model for Down syndrome, exhibits learning and behavioral abnormalities. Proc Natl Acad Sci U S A 95, 6256-6261.

1999

Ανανεώνεται για 1η φορά μετά το 1981 η λίστα προληπτικών εξετάσεων για τα άτομα που έχουν Σύνδρομο Down “Down Syndrome Preventative Medical Checklist,” που είχε επιμεληθεί ο William I. Cohen. Χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.

2000

Οι επιστήμονες κατάφεραν να χαρτογραφήσουν το μικρότερο ανθρώπινο χρωμόσωμα, το χρωμόσωμα 21. Πρόκειται για το δεύτερο πλήρως αποκρυπτογραφημένο ανθρώπινο χρωμόσωμα. Παράλληλα, διευκρινίστηκαν οι επιπτώσεις αυτής της χαρτογράφησης στην έρευνα για το Σύνδρομο Down.

2001

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 29 εκατ. $, από τα συνολικά 20,5 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0014%).

Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία δημιουργεί τον οδηγό Health Supervision for Children with Down Syndrome, σχεδιασμένο να βοηθήσει τους Παιδιάτρους σχετικά με την φροντίδα παιδιών με Σύνδρομο Down. Αυτός ο οδηγός απαιτεί συμβουλευτική προς την μητέρα και φροντίδα του παιδιού στην βρεφική ηλικία. 

Η Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Γιατρών ανανεώνει το Healthcare Management of Adults with Down Syndrome με οδηγίες που βοηθούν τους γιατρούς σχετικά με τις ιατρικές ανάγκες των ατόμων με Σύνδρομο Down.

Η Sally Shot ξεκινά μια πενταετή μελέτη προτύπων ύπνου σε παιδιά με Σύνδρομο Down ηλικίας 2-4 ετών. Αυτή η ρηξικέλευθη έρευνα δείχνει ότι το 57% των παιδιών που μελετήθηκαν παρουσίασαν μη φυσιολογικά πρότυπα ύπνου και ίσως έχουν άπνοια ύπνου. Η δουλειά της εμπνέει κι άλλη έρευνα για την άπνοια ύπνου σε παιδιά με Σύνδρομο Down.

Ένα κομμάτι της “κρίσιμης περιοχής του Συνδρόμου Down”, που είναι όμοιο σε ποντίκια και ανθρώπους, κλωνοποιείται και δημιουργείται σε αλληλουχία. Η περιοχή σε αλληλουχία έχει 34 ταυτοποιημένα γονίδια, 19 από τα οποία ήταν μέχρι πρότινος άγνωστα. Η συγκριτική χαρτογράφηση μέσω αλληλουχίας DNA είναι ένα πανίσχυρο νέο εργαλείο για την ανακάλυψη των υποψήφιων γονιδίων στα οποία οφείλεται το Σύνδρομο Down.

  • Pletcher, M. T., Wiltshire, T., Cabin, D. E., Villanueva, M., & Reeves, R. H. (2001, April 20). Use of Comparative Physical and Sequence Mapping to Annotate Mouse Chromosome 16 and Human Chromosome 21. Genomics, 74, 45-54. doi:10.1006/geno.2001.6533

2002

Η χρηματοδότηση για την έρευνα για το Σύνδρομο Down από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) αρχίζει να πέφτει κατακόσυφα για πολλά συνεχόμενα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Νοσοκομείο Παίδων στο Σινσινάτι ανοίγει το The Jane and Richard Thomas Center for Down Syndrome, το πρώτο Κέντρο στις ΗΠΑ που προσφέρει σε παιδιά με Σύνδρομο Down ολοκληρωμένη και καθημερινή θεραπεία, αξιολόγηση, έρευνα κι εκπαίδευση.

Πολλές ερευνητικές ομάδες συνεχίζουν να ταυτοποιούν γονίδια στο χρωμόσωμα HSA21, τις λειτουργίες τους και πώς συμβάλλουν στα χαρακτηριστικά του Συνδρόμου Down.

2003

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 23 εκατ. $, από τα συνολικά 27,1 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0008%).

2004

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 19 εκατ. $, από τα συνολικά 27,9 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0007%).

Ένα ακόμη μοντέλο-ποντίκι δημιουργείται από τον Reeves και τους συνεργάτες του. Αυτό το μοντέλο έχει τρισωμία μόνο στην “κρίσιμη περιοχή για το Σύνδρομο Down” και δεν παρουσιάζει σημαντικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με το Σύνδρομο.

  • Olsen, L. E., Richtsmeier, J. T., Leszl, J., & Reeves, R. H. (2004, October 22). A Chromosome 21 Critical Region Does Not Cause Specific Down Syndrome Phenotypes. Science, 306(5696), 687-690. doi:10.1126/science.1098992

Ο Granholm και οι συνεργάτες του παρουσιάζουν για πρώτη φορά την χρήση φαρμάκου για την πρόληψη εμφάνισης ενός χαρακτηριστικού του Συνδρόμου Down στο μοντέλο-ποντίκι Ts65Dn. Το φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε είναι η μινοκυκλίνη, ένα αντιφλεγμονώδες. Η μινοκυκλίνη προλαμβάνει τον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων στο Ts65Dn που προκαλείται με το πέρασμα του χρόνου στο Σύνδρομο Down και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Νόσο Αλτσχάιμερ.

2005

Το Ίδρυμα Anna and John J. Sie Foundation διοργανώνει το Συνέδριο “Breakthrough Research Initiative Summit” με πρωτοπόρους Επιστήμονες τόσο εντός όσο και εκτός της ερευνητικής κοινότητας για το Σύνδρομο Down, weighing in on whether medical and cognitive breakthrough for people with Down syndrome is viable within ten years.

Το συμπέρασμα του Συνεδρίου θα κάνει το Ίδρυμα να επικεντρωθεί στην έρευνα και την ιατρική φροντίδα ατόμων με Σύνδρομο Down.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 15 εκατ. $, από τα συνολικά 28,5 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0005%).

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) και το Εθνικό Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας και Ανάπτυξης (NICHD) χρηματοδοτούν έρευνα για τον προγεννητικό έλεγχο αυχενικής διαφάνειας.

Ο Fisher και οι συνεργάτες του αναπτύσσουν ένα νέο μοντέλο-ποντίκι με Σύνδρομο Down, «προσθέτοντας» ανθρώπινο χρωμόσωμα 21 στα κύτταρα του ποντικιού. Αυτό το ποντίκι έχει τρισωμία σε πολλά HSA21 γονίδια που δεν έχει το μοντέλο Ts65Dn κι έτσι μπορεί να ερευνηθεί κατά πόσο αυτά τα γονίδια συμβάλλουν στην εμφάνιση χαρακτηριστικων του Συνδρόμου Down.

2006

Το προσδόκιμο ζωής των ατόμων με Σύνδρομο Down φτάνει περίπου τα 60 χρόνια (The four ages of Down syndrome, Alan H. Bittles, Carol Bower, Rafat Hussain, Emma J. Glasson).

Η χρηματοδότηση για έρευνα για το Σύνδρομο Down από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) καταλήγει να είναι η μικρότερη σε σχέση με την χρηματοδότηση σε άλλες γενετικές διαταραχές, πέφτοντας στα 14 εκατομμύρια $ από τα συνολικά 28,5 δισεκατομμύρια του προϋπολογισμού του (ή αλλιώς, το 0,0005%).

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών υπολογίζει ότι το Σύνδρομο Down εμφανίζεται με συχνότητα 1 στις 733 γεννήσεις.

Ο Dr. Francis Hickey και η Bonnie Patterson γράφουν μαζί μια έκθεση ώστε να αυξήσουν την αναγνωρισιμότητα της διπλής διάγνωσης, Συνδρόμου Down με Αυτισμό.

Το Ίδρυμα “Anna and John J. Sie” οργανώνει το Συνέδριο “Sie Family Research Summit on Down Syndrome” προσελκύοντας πρωτοποριακές προτάσεις επιστημονικής έρευνας. Το Ίδρυμα προσφέρει χρηματοδότηση 1 εκατομμυρίου $, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

Το μοντέλο-ποντίκι Ts65Dn αλλά και άλλα μοντέλα-ποντίκια με Σύνδρομο Down συνεχίζουν να προσφέρουν σημαντικές μοριακές και συμπεριφορικές πληροφορίες για την κατανόηση του Συνδρόμου Down.

2007

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 16 εκατ. $, από τα συνολικά 29 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0006%).

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) αναπτύσσει ένα ερευνητικό σχέδιο για να βοηθήσει στην κατανόηση του Συνδρόμου Down και στην γρήγορη ανάπτυξη νέων θεραπειών. Το σχέδιο θέτει τους ερευνητικούς στόχους για τα επόμενα 10 χρόνια.   

Το Αμερικάνικο Συνέδριο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων συστήνει πλέον ότι όλες οι έγκυες γυναίκες, άσχετα με την ηλικία τους, θα πρέπει να ενημερώνονται για τον προγεννητικό έλεγχο για το Σύνδρομο Down και άλλες γενετικές διαταραχές, καταρρίπτοντας πλέον το ηλικιακό όριο των 35 ετών που ίσχυε μέχρι πρότινος. 

2008

Δημιουργείται το “Linda Crnic Institute for Down Syndrome”, το πρώτο Ακαδημαϊκό «σπίτι» για το Σύνδρομο Down, με την γενναιόδωρη προσφορά του Ιδρύματος Anna and John J. Sie. Το Ινστιτούτο βρίσκεται στο Anschutz Medical Campus του Πανεπιστημίου του Κολοράντο και πρόκειται για μια μοναδική συνεργασία ανάμεσα στο University of Colorado Boulder, το University of Colorado School of Medicine, και το Νοσοκομείο Παίδων του Κολοράντο.

Η μεμαντίνη (εγκεκριμένο φάρμακο από τον FDA) φαίνεται να μειώνει τα προβλήματα μάθησης και μνήμης στα μοντέλα-ποντίκια Ts65Dn.

  • Costa, A.C., Scott-McKean, J.J., and Stasko, M.R. (2008). Acute injections of the NMDA receptor antagonist memantine rescue performance deficits of the Ts65Dn mouse model of Down syndrome on a fear conditioning test. Neuropsychopharmacology 33, 1624-1632.

Προτείνεται ότι οι ίδιοι μηχανισμοί που προκαλούν ανευπλοειδία, συγκεκριμένα στο Χρωμόσωμα 21 (ανάμεσά τους και το Σύνδρομο Down), μπορεί να ευθύνονται και για την ανάπτυξη σποραδικών και γενετικών μορφών της Νόσου Αλτχάιμερ.

  • Potter, H. (2008, January). Down’s syndrome and Alzheimer’s disease: two sides of the same coin. Future Medicine 3(1), 29-37. doi:10.2217/14796708.3.1.29

2009

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 18 εκατ. $, από τα συνολικά 30,2 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0006%).

Ανακοινώνονται επίσημες οδηγίες για την διαχείριση της άπνοιας ύπνου από τους επαγγελματίες υγείας. Τα περισσότερα ή ίσως όλα τα άτομα με Σύνδρομο Down έχουν άπνοια ύπνου.

  • Epstein LJ, Kristo D, Strollo PJ Jr, Friedman N, Malhotra A, Patil SP, Ramar K, Rogers R, Schwab RJ, Weaver EM, Weinstein MD (2009, June 15). Adult Obstructive Sleep Apnea Task Force of the American Academy of Sleep Medicine. Clinical guideline for the evaluation, management and long-term care of obstructive sleep apnea in adults. J Clin Sleep Med, 5(3), 263-76.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί με 4 εκατομμύρια $ που έλαβε από το American Recovery and Reinvestment Act (ARRA) στην έρευνα για το Σύνδρομο Down.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών ανακοινώνει ότι η συχνότητα εμφάνισης του Συνδρόμου Down αυξάνεται, βάσει στοιχείων κατά το χρονικό διάστημα 1979 – 2003.

2010

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί την έρευνα για το Σύνδρομο Down με 22 εκατ. $, από τα συνολικά 30,9 δις $ του προϋπολογισμού του (δηλαδή το 0,0007%).

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) χρηματοδοτεί με 6 εκατομμύρια $ που έλαβε από το American Recovery and Reinvestment Act (ARRA) στην έρευνα για το Σύνδρομο Down.

Το Global Down Syndrome Foundation και το Εθνικό Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας και Ανάπτυξης των ΗΠΑ (NICHD) συν-διοργανώνουν και συν-χρηματοδοτούν το πρώτο Συνέδριο του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH) για το Σύνδρομο Down (Down Syndrome: National Conference on Patient Registries, Research Databases and Biobanks).

Με την πρόσληψη του Dr. Francis Hickey, διάσημου ειδικού για το Σύνδρομο Down, το Anna and John J. Sie Center for Down Syndrome ανοίγει τις πύλες του σε ασθενείς με Σύνδρομο Down απ’ όλο τον κόσμο και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι Jamie Edgin και Lynn Nadel συγκεντρώνουν και επικυρώνουν ένα σύνολο από τεστ για την αξιολόγηση της γνωστικής ικανότητας των ατόμων με Σύνδρομο Down. Αυτό το εργαλείο (Arizona Cognitive Test Battery) είναι πολύ σημαντικό για να τυποποιηθεί η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της γνωστικής ικανότητας για άτομα με Σύνδρομο Down.

Ένα νέο μοντέλο-ποντίκι με πλήρη τρισωμία δημιουργείται από τον T. Yu και τους συνεργάτες του. Για πρώτη φορά, οι επιπτώσεις της τρισωμίας σε όλα τα γονίδια του χρωμοσώματος HSA21 μπορούν να αξιολογηθούν.

2011

Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) δημιουργεί Κοινοπραξία για το Σύνδρομο Down.

Ανακοινώνονται νέες οδηγίες σχετικά με το τρόπο που οι Γενετιστές μπορούν να συμβουλεύσουν και να υποστηρίξουν καλύτερα γονείς που είτε έλαβαν θετικά αποτελέσματα στον προγεννητικό έλεγχο είτε έχουν αποκτήσει παιδί με σύνδρομο Down.

  • Sheets KB, Crissman BG, Feist CD, Sell SL, Johnson LR, Donahue KC, Masser-Frye D, Brookshire GS, Carre AM, LaGrave D, Brasington CK (2011, October). Practice guidelines for communicating a prenatal or postnatal diagnosis of Down syndrome: recommendations of the National Society of Genetic Counselors. J Genet Couns, 20(5), 432-41.

Ως αποτέλεσμα του σχετικού συνεδρίου (Down Syndrome: National Conference on Patient Registries, Research Databases and Biobanks), το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) ανοίγει Αίτημα για Πληροφορίες ζητώντας δημόσιο feedback σχετικά με την δημιουργία κεντρικού μητρώου, ερευνητικής βάση δεδομένων και βιο-τράπεζας σχετικά με τα άτομα με Σύνδρομο Down.

Μέχρι το 2011, 10 διαφορετικές φαρμακευτικές θεραπείες δείχνουν ότι μπορούν να βελτιώσουν προβλήματα μάθησης και μνήμης και κάποιες κυτταρικές διαταραχές στο μοντέλο-ποντίκι Ts65Dn με Σύνδρομο Down. Τα φάρμακα έχουν πολλές διαφορετικές ιδιότητες και κάποια είναι εγκεκριμένα, εντείνοντας το ενδιαφέρον να προχωρήσουν οι κλινικές δοκιμές.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών υπολογίζει πλέον ότι το Σύνδρομο Down εμφανίζεται με συχνότητα 1 στις 691 γεννήσεις.

2012

Το Global Down Syndrome Foundation και το National Down Syndrome Congress εκδίδουν ένα φυλλάδιο σχετικά με τον προγεννητικό έλεγχο με τίτλο: “Είσαι έγκυος. Τι θα έλεγες αν ο γιατρός σου σύστηνε μία εξέταση για να διερευνηθεί αν το μωρό σου έχει Σύνδρομο Down;”, κάνοντας καμπάνια σε όλη τη χώρα, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι έγκυες γυναίκες ενημερώνονται σωστά, όπως ορίζεται από τη Νομοθεσία  Kennedy-Brownback του 2008.


Πηγή: globaldownsyndrome.org

error: Content is protected !!